- Artur Dziwirek
- Ludzie
Dariusz Drajewicz
DARIUSZ J. DRAJEWICZ
Fotografik (Akademia Fotografii w Warszawie, Studium Fotografii Związku Polskich Artystów Fotografików w Warszawie, Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie - specjalizacja z zakresu filmoznawstwa), dr nauk prawnych (Instytut Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk w Warszawie), podróżnik (przebywał w ponad 100 krajach świata), uczestnik wystaw fotograficznych i autor zbiorów fotografii (m.in. albumu البائدة المدن / UNRESURRECTED CITIES, Warszawa 2021) oraz reportaży i fotoreportaży podróżniczych (m.in. publikowanych na łamach Kwartalnika Literacko-Artystycznego AFRONT).
TEMATYKA TWÓRCZOŚCI FOTOGRAFICZNEJ
Dariusz J. Drajewicz w swej aktywności fotograficznej porusza tematykę tanatologii przestrzeni bytowej w krajach Trzeciego Świata. Interesują go rezultaty transpozycji tej powierzchni, stanowiące następstwa zmian polityczno-społecznych, w tym rozpadu systemu kolonialnego i procesu neokolonializmu. Na główny plan jego eksploracji fotograficznej wysuwają się zagadnienia przeobrażeń przestrzeni zahibernowanej w czasie, do których doszło w wyniku ewolucji, stanowiących efekt konfliktów zbrojnych, przymusowej migracji społeczności lokalnych, czy exodusu kultury obcej. Jego fotografie stanowią rodzaj fresków, portretujących miejsca, którym upływ czasu nadał wymiar dystopijny, tworząc nekrologi stanów przeszłych i nieodwracalnych.
SOMALIA – BLACK HAWK DIED
Niniejszy zbiór fotografii, który opatrzyłem tytułem SOMALIA – BLACK HAWK DIED, został wykonany w Somalii: Mogadiszu, Kismaju i Eyl w 2021 r., a więc w podwójnie trudnym czasie, mając na uwadze, po pierwsze, poziom bezpieczeństwa w Somalii, a właściwie jego iluzji, a po drugie, stan zagrożenia epidemicznego z powodu ostrej choroby zakaźnej (COVID-19).
Przedmiotowa kolekcja obrazów to deskrypcja kraju, w którym szukałem degradacji Zachodu, jego upokorzenia i regresu, a jednoczenie hibernacji pozostałości zwesternizowanych cywilizacyjnie stygmatów. To rodzaj fotograficznej inwentury stanu rozkładu państwa, histerycznego braku bezpieczeństwa i nihilistycznej konfliktowości klanowej.
To także próba odwołania się do współistniejącego stanu zagrożenia epidemicznego powszechnie określanego jako COVID-19 wówczas nieopanowanego, niezdefiniowanego oraz defetystycznego. To wreszcie forma fotograficznego protokołu o współczesnej apokaliptycznej drodze ku nieodwracalnej kakotopii, w którym to modelu stosunki społeczne opierają się na czynieniu zła.
SOMALIA – BLACK HAWK DIED stanowi intencjonalne nawiązanie do obecnego w naszej współczesnej kulturze obrazu o Somalii, lecz powstałego poza nią, to jest filmu Ridleya Scotta BLACK HAWK DOWN z 2001 r., który opowiada o bitwie o Mogadiszu w 1993 r. i upadku helikopterów BLACK HAWK. Film ten posłużył w mojej pracy jako nośnik tytułowego BLACK HAWKA, usidlonego przez Somalijczyków symbolu potęgi Zachodu, którego ikona u Scotta upadała (DOWN), a w mojej kolekcji obrazów obumarła (DIED).
Odwołanie do filmu Scotta, to korelacje odnośnie do treści i formy. Treścią jest Somalia, ale w mojej pracy – w opozycji do Scotta – jest relacjonowana dosłownie z niej samej. U Scotta takiej Somalii nie ma. Jego film powstał w Maroku. W jego dziele Rabat i Sale starają się imitować Mogadiszu. Związek formalny mojej pracy z dziełem Scotta ma charakter szczególny i polega na zastosowaniu formatu obrazu: 2,39 : 1, który odpowiada anamorfotycznemu wymiarowi zapisu obrazu stosowanemu w kinie. Format ten został wykorzystany w filmie BLACK HAWK DOWN i stanowi dominium formalne w niniejszym zbiorze fotografii SOMALIA – BLACK HAWK DIED.
DARIUSZ J. DRAJEWICZ
